Türkiye Cumhuriyeti Devleti'nin en önemli niteliklerinin başında Anayasamızda ifade edilen “sosyal devlet” olma özelliği gelir ki, sosyal devlet olmak dengeli bir milli gelir dağılımı gerektirir. Ülke ekonomisinin her geçen yıl büyümesine rağmen bu büyümenin toplumun tüm kesimlerine yansıtılmaması sosyal bir hukuk devleti olma özelliğinin aşındırıldığı manasına gelmektedir. Bu gidişata ilk itiraz etmesi gerekenler ise emeğinden başka bir geçim kaynağı olmayan ücretli çalışanlar ve dolayısıyla onların temsilcisi olan sivil toplum örgütleridir. Ancak siyaset sendika ilişkisinin sağlıklı bir zemine oturtulamadığı ülkemizde sendikaların hak arama noktasında ciddi sıkıntıları bulunmaktadır.

Şimdi emek sahiplerinin akıllarından geçen soruları biz soruyoruz:

Yukarıdaki sorular muhataplarınca bir an önce açıklanmayı beklemektedir. Ancak gerek OECD gerekse TUİK rakamlarıyla her yıl ekonomik olarak büyüdüğü ifade edilen ülkemizde siyasi kaygılarla temsil ettiği yüz binlerce üyesinin hakkını layıkıyla dillendirmekten imtina eden sendikalara gerekli cevabı vermek ise tabii ki emeğinin hakkı layığı gibi aramayan emek sahiplerine düşmektedir.